 |
|
Χαρίκλεια Χατζησαββίδου, Δημήτρης
Τικτόπουλος, Γιάννης Βούρος, Μένη Λυσαρίδου, Κωνσταντίνος Αθυρίδης, Άσπα Φούτση.
|
Ο Γιάννης Βούρος, σχολιάζοντας την
καλλιτεχνική προσαρμογή της ιστορίας ενός ιστορικού προσώπου στο πλαίσιο μιας ροκ
όπερας, δήλωσε: «Η γοητευτική προσωπικότητα
του Μ. Αλέξανδρου είχε τη δύναμη να ξεσηκώνει τα πλήθη και να εμπνέει συνειδήσεις,
ικανότητα αντίστοιχη με την επιρροή που μπορεί να ασκήσει ένας σύγχρονος ροκ σταρ.
Χωρίς καμία μιλιταριστική διάθεση, το έργο ως πρώτο στόχο θέτει την ψυχαγωγία του
κοινού».
Αναφέρθηκε,
επίσης, στη σύμπνοια διεύθυνσης – διοίκησης – εργαζομένων που δημιουργούν ένα
δίχτυ ασφαλείας για την καλλιτεχνική λειτουργία του ΚΘΒΕ, στην επαναθέρμανση των
σχέσεων των πολιτών της Θεσσαλονίκης με το Κρατικό Θέατρο, αλλά και στη γενικότερη
επιθυμία του, η καλλιτεχνική παραγωγή του θεάτρου να μη μένει εντός των τειχών του
Κρατικού, ορίζοντας τη Θεσσαλονίκη ως μια «παραμεθόριο της τέχνης»: «Μακάρι το Μέγαρο να είναι εφαλτήριο, ώστε το
ταξίδι του ΚΘΒΕ και της συγκεκριμένης παράστασης στον κόσμο, να ευοδωθεί. Ήδη, οι
επαφές μας με σκηνές της Αυστραλίας, της Αμερικής και της Γερμανίας, προχωρούν,
αλλά δεν πρόκειται να ρισκάρω ούτε ένα ευρώ από το ταμείο του Θεάτρου, αν δεν είμαι
σίγουρος ότι θα έχω έστω και ένα ευρώ κέρδος».
Αφού ανέλυσε
την προσπάθεια για εξορθολογισμό των οικονομικών του ΚΘΒΕ, υποστήριξε ότι «Όσο ήμουν στην Αθήνα το άκουγα ως παράπονο των
βορείων αλλά τώρα το ζω στο πετσί μου: δυστυχώς η Θεσσαλονίκη βρίσκεται στην παραμεθόριο
της τέχνης» και ότι «ήρθε η ώρα η
πολιτεία να σκύψει με ανάλογο ενδιαφέρον και με μια γενναία πολιτική απόφαση να
διευθετήσει τα παλιά χρέη και να αυξήσει την επιχορήγηση του ΚΘΒΕ».
Ο Θανάσης Αποστολόπουλος, εκπροσωπώντας
το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, δήλωσε εντυπωσιασμένος από την πρόταση μιας τέτοιας παραγωγής,
που δεν είναι αυτονόητη στην Ελλάδα, ενισχύοντας την πρόθεση του Μεγάρου να μην
είναι αποκομμένο από αντίστοιχες σημαντικές καλλιτεχνικές πρωτοβουλίες. «Περιμένουμε με πολύ μεγάλη χαρά την παράσταση»
είπε και ευχήθηκε κι άλλες συνεργασίες στο μέλλον.
Ο Κωνσταντίνος Αθυρίδης δήλωσε
ότι πρόκειται για μια καλλιτεχνική εμβάθυνση στην προσωπικότητα
του Μεγάλου Αλεξάνδρου και στη σχέση του με τη ζωή και τον θάνατο. Ενισχύοντας την ψυχαγωγική διάσταση του εγχειρήματος, τόνισε
πως δεν πρόκειται για κάποιο θεατρικό αντίστοιχο ενός ιστορικού ντοκιμαντέρ, αλλά
για μια ροκ όπερα που ακολουθεί ως προς τις προδιαγραφές, τη φόρμα και τη δομή,
το είδος της όπερας, εμπνευσμένη από τα πολυπολιτισμικά ηχοχρώματα, αλλά και τους
ελληνικούς ήχους (π.χ. ούτι, μπουζούκι), που αρμόζουν στην χωροχρονική διαδρομή
του Μ. Αλεξάνδρου. «Μου έκανε πολύ θετική
εντύπωση που ένας κρατικός φορέας έκαναν μια αγγλόφωνη παραγωγή» τόνισε και
ευχαρίστησε το ΚΘΒΕ.
Ο Γιάννης Μετζικώφ αναφέρθηκε
στη δυσκολία των σκηνικών σε ένα τόσο οικείο θέμα όπως ο Μέγας Αλέξανδρος. «Φανταστείτε ένα μπουκέτο με νέα κορίτσια και
αγόρια πάνω στη σκηνή!» είπε μιλώντας για τον θίασο της παράστασης, ενώ
έκανε αναφορά στη δυσκολία της εποχής για μεγάλες παραγωγές.
Η Άσπα Φούτση αναφέρθηκε στην
καλλιτεχνική της σύνδεση με τον συνθέτη Κωνσταντίνο Αθυρίδη κατά τη δεκαετία
του ’90 και κάλεσε το κοινό να δει την παράσταση στο Μέγαρο Μουσικής
Αθηνών.
Ο Δημήτρης Τικτόπουλος που
ερμηνεύει τον Μέγα Αλέξανδρο, χαρακτήρισε τις παραστάσεις της ροκ όπερας
«όνειρο για κάθε καλλιτέχνη να βρίσκεται σε ένα τέτοιο χώρο όπως το ΜΜΑ».
Η Χαρίκλεια Χατζησαββίδου, που
ερμηνεύει την Ολυμπιάδα, μίλησε για «πολύ μεγάλη προσπάθεια». «Πιστεύουμε σ’
αυτό το έργο» είπε «να μα υποδεχθείτε μ’ ανοιχτές αγκάλες» συμπλήρωσε. Είναι
μια παράσταση που έχει όλα όσα χρειάζονται για να ταξιδέψει σε διεθνές
επίπεδο.
Τέλος, το λόγο πήρε η κ. Καίτη Τζιτζικώστα,
Πρόεδρος της Ελληνικής Εθνικής Επιτροπής για την UNESCO, που έχει θέσει υπό την αιγίδα της
την παραγωγή, η οποία δήλωσε ότι ήδη κάνει ενέργειες για να ταξιδέψει η ροκ
όπερα στο Παρίσι.
Το έργο παρουσιάζεται στην αγγλική γλώσσα με υπέρτιτλους. Έχει διάρκεια περίπου
δύο ώρες και δεκαπέντε λεπτά και συμμετέχουν δεκαμελής ορχήστρα και μία ομάδα τριάντα
ηθοποιών, χορευτών και τραγουδιστών.
Η ιστορία, έτσι όπως παρουσιάζεται στη δίωρη μουσικοθεατρική παράσταση, αρχίζει
στη Σαμοθράκη, ένα χρόνο πριν τη γέννηση του Αλέξανδρου, όπου κατά τη διάρκεια των
βακχικών Μυστηρίων συναντήθηκαν για πρώτη φορά η μητέρα του Ολυμπιάς και ο βασιλιάς
της Μακεδονίας Φίλιππος και ολοκληρώνεται με το θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου στη
Βαβυλώνα, 33 χρόνια αργότερα. Ποιος, όμως, ήταν πραγματικά ο άνθρωπος που άλλαξε
την ιστορία και επηρέασε τον πολιτισμό εκατομμυρίων ανθρώπων; Πόσα πραγματικά γνωρίζουμε
για τη ζωή του;
Η όπερα στοχεύει,
με σύγχρονο ήχο και μουσική, να μας φέρει κοντά στον δυναμισμό, στο όνειρο και στην
ανθρώπινη φύση του Μεγάλου Αλεξάνδρου.