Χρήστος Γιάνναρης

Ο Χρήστος Γιάνναρης εμφανίζεται μαζί με τον Γιάννη Μπέζο στο έργο "Υπάρχει και φιλότιμο" ως Πανάγος, έναν ρόλο που από ό,τι είδαμε του πάει πάρα πολύ γιατί έχει πολλά κοινά, καθώς και οι δύο είναι απηυδησμένοι από την πολιτική σκηνή και θέλουν κάτι να αλλάξει. Για να δούμε τί μας είπε λοιπόν...

Θ&α: Τι άλλαξε από την τελευταία φορά που μιλήσαμε; Σκεφτόσαστε να πάτε στη Γερμανία τότε…

Χ.Γ.: Δεν πήγα γιατί δουλεύω από τότε συνέχεια στην Ελλάδα, οπότε δεν σκέφτηκα ξανά κάτι τέτοιο. Δυστυχώς όμως η κατάσταση δεν έχει αλλάξει και μάλλον έγινε χειρότερη από την άποψη ότι αυτοί που μας κυβερνούν δεν τα πάνε και πάρα πολύ καλά, έως απαράδεκτα-θα μπορούσα να πω-και λέω για ό λ ο υ ς, μηδενός εξαιρουμένου. Νομίζω ότι μας κοροϊδεύουν κατάμουτρα όλοι τους! Δε μιλάω για συγκεκριμένα κόμματα, μιλάω για όλη την πολιτική σκηνή.

Θ&α: Θα βοηθούσε κάτι αν αλλάζατε χώρα;

Χ.Γ.: Δεν ξέρω, αλλά στην παρούσα κατάσταση δεν μπορώ να κάνω κάτι γιατί δουλεύω και εδώ είναι η βάση μου. Θα ήθελα να μπορώ, αλλά δε μπορώ λόγω δουλειάς.

Θ&α: Έχετε απηυδήσει;

Χ.Γ.: Ποιος Έλληνας δεν έχει απηυδήσει; Δεν νομίζω να υπάρχει κανείς που να λέει: «Τι ωραία που είμαστε…»

Θ&α: Κανείς όμως δεν κάνει κάτι γι’ αυτό.

Χ.Γ.: Ο καθένας νομίζω ότι κάνει τον προσωπικό του αγώνα. Τώρα αν αυτός ο αγώνας καρποφορήσει, αυτό θα το δούμε στο μέλλον.

Θ&α Τι θυμάστε από την σχολή Θεοδοσιάδη όπου σπουδάσατε; Σας «έμεινε» κάτι που σας είπε κάποιος δάσκαλός σας; 

Χ.Γ.: Είχα πολύ σπουδαίους δασκάλους. Έχω κρατήσει αυτό που μου είχε πει ο δάσκαλός μου Άγγελος Αντωνόπουλος, ότι στο θέατρο τίποτα δεν είναι δεδομένο και πως η επιτυχία δε σημαίνει τίποτα αλλά και ότι η αποτυχία δε σημαίνει τίποτα-όλα είναι μέσα στο παιχνίδι-. Μετά από είκοσι τέσσερα χρόνια που είμαι στο χώρο, είχε απόλυτο δίκιο και καταλαβαίνω τι ήθελε να μου πει. Δηλαδή η επιτυχία και η αποτυχία είναι δίπλα-δίπλα, οπότε στην επιτυχία να μην τρελλαίνεσαι από τη χαρά σου και στην αποτυχία μη τρελλαίνεσαι από τη λύπη σου. Γιατί ανά πάσα στιγμή η αποτυχία στην επόμενη δουλειά θα γίνει επιτυχία και η επιτυχία θα γίνει αποτυχία. Άρα, θα λέγαμε ότι πρέπει να καταφέρουμε να έχουμε μια εσωτερική ισορροπία ώστε αυτό να μη μας τρελλάνει.

Θ&α: Θα θέλαμε να μας πείτε κάποια πράγματα για τον ρόλο σας στο έργο που παίζετε τώρα, στο «Υπάρχει και φιλότιμο».

Χ.Γ.: Υποδύομαι τον ρόλο του Πανάγου, του «επαναστάτη» -θα λέγαμε- του χωριού, ο οποίος έρχεται με οργή από το μαιευτήριο και καταλαβαίνει πόσο τον κοροϊδεύουν οι πολιτικοί και η πολιτική, και απευθύνεται σε έναν άνθρωπο που τυχαία βρίσκεται στο χωριό του οπότε αρχίζει ένα «κατηγορώ» για την πολιτική κατάσταση της χώρας χωρίς βέβαια να γνωρίζει ότι αυτός στον οποίο απευθύνεται είναι ο ίδιος ο πολιτικός. Έτσι αρχίζουν τα τρομερά ευτράπελα.

Θ&α: Πόση σχέση έχει το θεατρικό με την ταινία;

Χ.Γ.: Το έργο δεν έχει σχέση με την ταινία γιατί πρόκειται κατ’ αρχάς για το θεατρικό των Σακελλάριου-Γιαννακόπουλου ενώ η ταινία έγινε μετά. Το θεατρικό έχει άλλο «ψωμί», άλλο βάθος, υπάρχει –αυτό που λέμε εμείς οι ηθοποιοί -«δεύτερο επίπεδο», η ανάγνωση κάτω από το κείμενο  και είναι πολύ πιο ουσιαστικό.

Θ&α: Δηλαδή προβάλλει άλλα πράγματα από αυτά που δείχνει η ταινία; Όχι τόσο το αστείο της υπόθεσης;

Χ.Γ.: Στην ταινία στηρίχτηκαν περισσότερο στον Λάμπρο Κωνσταντάρα εκείνη την εποχή. Σαφώς ο Μαυρογιαλούρος είναι το κεντρικό πρόσωπο του έργου αλλά λέγονται πράγματα με τέτοια μαεστρία που γι΄αυτό νομίζω ότι αρέσει η παράσταση, γιατί ταρακουνιέται ο κόσμος, γιατί ξαφνικά απορεί και λέει «πώς γίνεται ένα έργο που γράφτηκε το ’50 τόσο, σήμερα να είναι  ακριβώς η ίδια κατάσταση σε αυτή τη χώρα». Αυτό είναι ένα χαστούκι που αν το συνειδητοποιήσεις, λες «Τι γίνεται εδώ πέρα; Σε τι χώρα ζούμε;» Το έργο έχει τόσο χιούμορ αλλά και τόση αλήθεια και γι’ αυτό είναι και τόσο ωραίο.

Θ&α: Το ανέβασμα παλιών κινηματογραφικών επιτυχιών προέρχεται από «ανάγκη» του κοινού, ή οφείλεται σε μόδα;

Χ.Γ.: Πιστεύω πως το ότι ανέβηκαν φέτος τρεις-τέσσερις παραστάσεις από τον ελληνικό κινηματογράφο είναι καθαρά συμπτωματικό. Κανείς θεατρώνης δεν σκέφτεται «τι αρέσει στο κοινό; Να του δώσουμε αυτό». Γιατί αυτό σημαίνει ότι ξέρεις τι είναι επιτυχία. Κανείς δεν ξέρει τι σημαίνει, γιατί κάθε χρόνο θα κάναμε επιτυχίες και δεν θα υπήρχε η λέξη «αποτυχία». Κανείς δεν ξέρει αν θα πετύχει κάτι. Έτυχε οι παραστάσεις να πάνε πολύ καλά, αφού ο κόσμος αγαπάει αυτές τις ταινίες και ήθελε σαφώς να δει και τα θεατρικά, αλλά αυτό δε σημαίνει πως όποιος ανεβάζει παλιά ελληνική ταινία θα έχει και επιτυχία.

Θ&α: Πώς είναι ο κ. Μπέζος σαν συνεργάτης;

Χ.Γ.: Προσωπικά πιστεύω πως είναι ένας σπουδαίος θεατράνθρωπος με όλη τη σημασία της λέξης, αλλά αυτό που τον χαρακτηρίζει είναι πως είναι ένας απίστευτος άνθρωπος. είναι ένας κύριος με Κ κεφαλαίο, κάτι που σπανίζει στις μέρες μας, είναι ένας πολύ δίκαιος άνθρωπος και αισθάνομαι πραγματικά πάρα πολύ τυχερός που τον έχω γνωρίσει φέτος και έχω συνεργαστεί μαζί του γιατί δεν έχει τύχει τόσα χρόνια να ξανασυνεργαστούμε. Σου δίνει να παίξεις πάνω στη σκηνή, δεν είναι ανταγωνιστής, είναι ένας άνθρωπος της προσφοράς και επί της ουσίας. είναι ένας ξεχωριστός, σπάνιος άνθρωπος και καλλιτέχνης. Αυτό θα το καταλάβει όποιος συνεργαστεί μαζί του, γιατί στη δουλειά πάνω καταλαβαίνεις τον άνθρωπο και ο Γιάννης Μπέζος είναι ένας σπουδαίος θεατράνθρωπος και πάνω απ’ όλα άνθρωπος. Τέτοιος άνθρωπος σπανίζει και όλοι οι ηθοποιοί που συνεργάζονται μαζί του θέλουν να ξανασυνεργαστούν –αυτό δεν είναι τυχαίο, κάτι λέει αυτό-.

Θ&α: Το έργο τελειώνει στη Θεσσαλονίκη;

Χ.Γ.: Όχι, έχουμε και μια εβδομάδα στην Κύπρο, και μετά τελειώνει. Δεν θα συνεχίσει του χρόνου.

Θ&α: Εσείς τι σχέδια έχετε για τον Χειμώνα;

Χ.Γ.: Είμαι σε περίοδο συζητήσεων, ακόμη δεν ξέρω πού θα καταλήξω.  

Θ&α: Το Καλοκαίρι πώς θα περάσει;

Χ.Γ.: Ευελπιστώ ότι θα κάνω μπάνια στην Καλαμάτα απ’ όπου κατάγομαι και θα περάσει πολύ όμορφα.

Θ&α: Υπάρχει κάποια πρόταση από την τηλεόραση;

Χ.Γ.: Στην τηλεόραση τα πράγματα αρχίζουν να κινούνται δειλά-δειλά. Θέλω να ξαναμπώ, γιατί είμαι ένας άνθρωπος που έχει κάνει πολύ τηλεόραση. Ελπίζω να έρθει κάτι που να μου αρέσει, να μ’ ενδιαφέρει.  

Θ&α: Κάτι άλλο τώρα. Ανακοινώθηκε η παράσταση «Ωνάσης – τα θέλω όλα» στο θέατρο «Παλλάς», με τον Σταμάτη Φασουλή στον ομώνυμο ρόλο. Πόσο πιστεύετε ότι αφορούν το κοινό αυτού του είδους οι βιογραφίες;

Χ.Γ.: Είμαι της άποψης πως αν δε δούμε κάτι, δε μπορούμε να έχουμε γνώμη και άποψη, Μπορεί να δούμε κάτι και να είναι μαγικό, ή να μη μας αφορά, αλλά πρέπει πρώτα να δούμε ολοκληρωμένη αυτή τη παράσταση για να έχουμε άποψη. Σαν θέμα, σαφώς και είναι ένα πρόσωπο με τεράστιο όνομα για τη χώρα μας σε όλα τα επίπεδα, όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά και σε παγκόσμιο επίπεδο, γιατί το «Ωνάσης» είναι τεράστιο όνομα. Τώρα, θα περιμένουμε να δούμε την παράσταση. Βεβαίως ο κ. Φασουλής γνωρίζει πολύ καλά το θέατρο και πιστεύω ότι θα κάνει κάτι πάρα πολύ ενδιαφέρον.

Θ&α: Αν ήθελε να σπουδάσει κάποιος τώρα ηθοποιός με τις τρέχουσες συνθήκες, θα τον προτρέπατε;

Χ.Γ.: Δεν μου αρέσει να συμβουλεύω κανένα, αλλά το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι αν ένα παιδί θέλει να γίνει ηθοποιός, γιατί νομίζει ότι θα βγάλει χρήματα, ότι θα γίνει διάσημος, ότι θα έχει όλο αυτό το τρομερό περιτύλιγμα, να φύγει. Αν δεν μπορεί να ζήσει χωρίς αυτό το πράγμα, τότε να πάει. Δηλαδή να πάει μόνο αν το ζητάει η ψυχή του γιατί είναι ένα πάρα πολύ δύσκολο επάγγελμα, θέλει πολύ, πολύ γερό στομάχι, ιδίως στις μέρες μας, γιατί οι δουλειές έχουν συρρικνωθεί, δεν πληρώνουν τα νέα παιδιά, ή αν θέλετε τα πληρώνουν με χρήματα που δεν τα πιστεύεις, αλλά αν η ψυχούλα τους, η καρδιά τους το θέλει αυτό, να το ακολουθήσουν γιατί είναι μια δουλειά που δεν είναι σαν όλες τις άλλες, έχει να κάνει πολύ με την ψυχή σου, άρα πρέπει να είναι προετοιμασμένη και έτοιμη για όλα.

Ο Χρήστος Γιάνναρης θα βρίσκεται με το «Υπάρχει και φιλότιμο» στο θέατρο «Αριστοτέλειον» μέχρι τις 21-4-19 και από τις 17-5 και για μια εβδομάδα στην Κύπρο.

Ε.Β.

18-4-19