Ο Σταύρος Καραγιάννης είναι ο πρωταγωνιστής του θεατρικού έργου "Οι πεταλούδες είναι ελεύθερες" του Γκερς που ανεβαίνει αυτή την περίοδο στο θέατρο "Αυλαία", στη Θεσσαλονίκη.
Μας μίλησε για αυτόν τον ρόλο και για πολλά άλλα...
Θ&α:Πείτε μου λίγα πράγματα για τον ρόλο σας στο θεατρικό έργο που πρωταγωνιστείτε: "οι πεταλούδες είναι ελεύθερες".
Σ.Κ.:Είναι ένας ρόλος που πραγματικά με έχει κερδίσει, είναι ένας άνθρωπος, ένας τυφλός άνδρας ο οποίος ζει με την υπερπροστατευτική μητέρα του και ξαφνικά αποφασίζει να φύγει από το σπίτι, από μια αρκετά πλούσια συνοικία της Νέας Υόρκης που λέγεται Σκαρσντέιλ, για να πάει σε μια πιο φτωχική συνοικία -και ίσως για τα μάτια της μάνας του πιο επικίνδυνη. Αποφασίζει να πάει να μείνει μόνος του διεκδικώντας την ελευθερία του και την επιλογή να κερδίσει την ζωή του και την επαγγελματική του καταξίωση και ίσως και τον έρωτα. Είναι ένας άνθρωπος πολύ δυναμικός, έχει απόλυτη επίγνωση και είναι ακομπλεξάριστος με αυτό που του συμβαίνει -που δεν μπορεί να δει- και προσπαθεί να διεκδικήσει το όνειρό του στη ζωή και στον έρωτα.
Θ&α: Δηλαδή είναι ένα έργο και για τους ανθρώπους με ειδικές ανάγκες, ίσως ένα μήνυμα.
Σ.Κ.:Νομίζω ότι είναι για όλους μας. Δεν το ιδανικεύουμε σε μια κατηγορία, νομίζω ότι είναι για όλους μας. Ό,τι πρόβλημα και να έχεις πρέπει να προχωρήσεις με αυτό, να ζήσεις με αυτό και να το προσπεράσεις. Δεν αφορά μόνο τα άτομα με ειδικές ικανότητες και ειδικές ανάγκες, αφορά όλους μας.
Θ&α: Εκτός αυτού του προβλήματος, τί κοινά σημεία πιστεύετε ότι έχετε με τον ρόλο; Αν υπάρχουν.
Σ.Κ.: Κοίταξε, ο ρόλος από τη στιγμή που τον κάνω εγώ θέλοντας και μη έχει κοινά στοιχεία. Δηλαδή τον φέρνω στα δικά μου μέτρα και δείχνω το πώς μπορώ εγώ μέσα από τα δικά μου μάτια και τη δική μου ψυχοσύνθεση να ερμηνεύσω τον Αντώνη (το όνομα του ρόλου). Δεν ξέρω αν έχω κοινά στοιχεία. Σίγουρα το χιούμορ, ο αυτοσαρκασμός, -γιατί είμαι άτομο που αυτοσαρκάζεται πάρα πολύ- και ίσως και η δυναμική.
Θ&α: Σε σχέση με τον τρόπο που ερμηνεύετε γενικά τους ρόλους, έχετε επηρεαστεί από κάποιον ηθοποιό; κάποιον που προτιμάτε; κάποιον καθηγητή ίσως;
Σ.Κ.: Υπάρχουν πάρα πολλοί. Δεν θέλω να πω ονόματα τώρα. Ξέρεις είμαι σχεδόν είκοσι χρόνια στον χώρο. Έχω περάσει από τη σχολή του Εθνικού, έχω περάσει από το Εθνικό θέατρο, από το Κρατικό θέατρο Βορείου Ελλάδος στο οποίο έπαιζα τρία χρόνια, στο ελεύθερο θέατρο έχω παίξει πάρα πολλά έργα. Θέλω να πω ότι έχω έρθει σε συνεργασίες με πολύ σημαντικούς ανθρώπους και άνδρες και γυναίκες και πιστεύω ότι πάρα πολλοί από αυτούς έχουν αφήσει το στίγμα τους πάνω μου γιατί υπάρχουν πράγματα που τα θαυμάζω και δεν τα μιμούμαι, αλλά προσπαθώ να είμαι το ίδιο αληθινός με αυτά που βλέπω. Δεν θέλω να πω κάποιο συγκεκριμένο όνομα γιατί ίσως αδικήσω κάποιους που έχω συνεργαστεί και δεν θα το ήθελα. Πάντως θεωρώ ότι και στη χώρα μας υπάρχουν εξαιρετικοί συνάδελφοι ηθοποιοί από τους οποίους έχεις να κερδίσεις πολλά πράγματα, και της παλιότερης γενιάς αλλά και της γενιάς μου.
Θ&α: Ας πούμε λίγα πράγματα για εσάς. Είστε είκοσι χρόνια στο θέατρο, αλλά ο κόσμος δεν γνωρίζει πολλά πράγματα. Είστε από Αθήνα.
Σ.Κ.: Είμαι από τον Πειραιά, όχι από την Αθήνα. Το λέω γιατί εμείς οι Πειραιώτες το λέμε ότι είμαστε από τον Πειραιά, δεν είμαστε από την Αθήνα. Είμαι από τον Πειραιά λοιπόν, γεννήθηκα στον Πειραιά, τελείωσα τη σχολή του Εθνικού θεάτρου, έχω κάνει αρκετά πράγματα και στο θέατρο και στην τηλεόραση, έχω παίξει σε αρκετά σίριαλ, τελευταία ήταν το "Κάτω Παρτάλι" στο MEGA και "Οι συμμαθητές" στον ΑΝΤΕΝΝΑ, είμαι καθηγητής και διευθυντής στη Δραματική σχολή του Πειραϊκού συνδέσμου τα τελευταία δύο χρόνια και μέσα από αυτή μου την ενασχόληση πιστεύω ότι έχω κερδίσει πάρα πολλά πράγματα. Το λατρεύω αυτό που κάνω, θέλω να μπορέσω να μεταδώσω όσες γνώσεις έχω και ό,τι έχω στα νέα παιδιά που προσπαθούν να γίνουν ηθοποιοί και θέλουν να γίνουν ηθοποιοί. Είμαι παντρεμένος, έχω ένα παιδάκι έξι χρονών...αυτά.
Θ&Α: Ποιό είναι το όραμά σας για τη δραματική σχολή του Πειραϊκού συνδέσμου;
Σ.Κ.: Το όραμά μου είναι να βγουν παιδιά μέσα από τον Πειραϊκό τα οποία να ξέρουν τί θέλουν από τον χώρο, να είναι οπλισμένα με όσα περισσότερα όπλα στη φαρέτρα τους για το τί θα αντιμετωπίσουν, με όσο γίνεται περισσότερες γνώσεις, θέληση, επιμονή, υπομονή. Αυτό είναι το όραμά μου, γιατί τέτοια εποχή που όλα στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή είναι σε ένα οριακό επίπεδο, και εννοώ επαγγελματικά και ψυχολογικά (και ό,τι θες) και οικονομικά, κάποιο παιδί που πάει να ασχοληθεί με την υποκριτική, να γίνει ηθοποιός, καταλαβαίνεις, όταν ο κλάδος έχει 95-98% ανεργία, πόσο δύσκολο είναι. Οπότε οφείλω, και αυτό θέλω, αυτό προσπαθώ, όλα τα παιδιά να είναι εξοπλισμένα με όσα περισσότερα πράγματα μπορούν ώστε να μπορέσουν να ανταπεξέλθουν στις ανάγκες αυτού του πράγματος.
Θ&α: Αυτό όμως δεν αρκεί. Διάβασα στην ιστοσελίδα του Συνδέσμου ότι στέλνετε και οι ίδιοι τους απόφοιτους σε οντισιόν;
Σ.Κ.: Ναι, φυσικά. Και ό,τι μαθαίνουμε και ό,τι μπορούμε. Φέτος είκοσι πέντε παιδιά που φοιτούν αυτή τη στιγμή στον Πειραϊκό σύνδεσμο πήραν μέρος στην παράσταση της Κατερίνας Ευαγγελάτου "ΦΑΟΥΣΤ" που παίχτηκε στο Δημοτικό θέατρο με πολύ μεγάλη επιτυχία. Υπήρχαν πέντε δικά μας παιδιά που έπαιξαν στην παιδική παράσταση "Πλούτος" του Αριστοφάνη που "ανέβηκε" στο θέατρο Τζένη Καρέζη σε σκηνοθεσία της κ. Μοντζολή και σε μουσική του Δημήτρη Παπαδημητρίου με τη Φωτεινή Δάρρα και τον Κωσταντίνο Καζάκο, και υπάρχουν δραστηριότητες με τις οποίες όσο μπορούμε βοηθάμε τα παιδιά και να έχουν κάποια επαγγελματική εμπειρία αλλά και να έχουν και μια οικονομική ενίσχυση, όσο το δυνατόν. Φυσικά όλοι οι καθηγητές είμαστε δίπλα στα παιδιά, όσο χρειάζεται και όσο μπορούμε ώστε να μπορέσουν να είναι μέσα στον χώρο.
Θ&α:Πώς διαλέξατε το επάγγελμα του ηθοποιού; Ήταν μέσα στο οικογενειακό σας περιβάλλον;
Σ.Κ.: Καμία σχέση. Ο πατέρας μου ήταν στρατιωτικός, είναι συνταξιούχος τώρα, η μητέρα μου ήταν κομμώτρια. Δεν είχα κανένα συγγενή, κανένα γνωστό που να είναι από τον χώρο. Νομίζω ότι με κέρδισε από την Πέμπτη Δημοτικού ένας καθηγητής, ο δάσκαλός μου, ο Κώστας Κοντοκώστας, που ήθελε να κάνει κάποια θεατρικά και αυτός μου έβαλε πάρα πολύ το "μικρόβιο". Μεγαλώνοντας βέβαια το ξέχασα. Τελειώνοντας όμως το Λύκειο το ξαναθυμήθηκα πολύ περιέργως γιατί δεν με συγκινούσε κάτι στις Πανελλήνιες. Τελείωσα τον Στρατό, έδωσα στις εξετάσεις του Εθνικού θεάτρου χωρίς να προετοιμαστώ από κανέναν-ενώ δούλευα σε μια ναυτιλιακή εταιρία- και πέρασα στη δραματική σχολή του Εθνικού θεάτρου. Μάλιστα ήμουν τόσο σίγουρος ότι δεν είχα περάσει, ώστε έχασα την πρώτη εβδομάδα των μαθημάτων γιατί δεν πήρα καν τηλέφωνο να δω αν είχα περάσει, ενώ είχα περάσει δεύτερος. Πιστεύω πάρα πολύ ότι ό, τι είναι να γίνει θα γίνει. Τί εννοώ. Έγιναν διάφορες συγκυρίες τότε που έδινα στη σχολή του Εθνικού αλλά θεωρώ ότι αν είναι κάτι να γίνει, θα γίνει. Δεν σε σταματάει τίποτα. Το πιστεύω αυτό.
Θ&α:Τί συμβαίνει με το Κάτω παρτάλι;
Σ.Κ.: Τώρα φυσικά υπάρχει μεγάλη στενότητα, και πολλά σίριαλ δεν έχουν πληρωθεί, υπάρχουν καθυστερήσεις πληρωμών και αυτή τη στιγμή που μιλάμε σε σίριαλ. Στο " Κάτω Παρτάλι" οι συνάδελφοι που έπαιζαν τη Δεύτερη χρονιά δεν την έχουν πληρωθεί. Γι' αυτό δεν έγινε και ο τρίτος κύκλος. Δεν γίνονται γυρίσματα καθόλου λόγω αυτού του γεγονότος. Ο σεναριογράφος ο Λευτέρης Παπαπέτρου ο οποίος είναι στο πλευρό των ηθοποιών είχε ρητά δηλώσει ότι αν δεν πληρωθούν οι τεχνικοί και οι ηθοποιοί από την δεύτερη χρονιά δεν θα δώσει τα σενάρια για το τρίτο έτος και το έκανε. Και δε γυρίστηκε. Σε ένα σίριαλ με τόσο μεγάλη θεαματικότητα.
Θ&α: Όμως πληρώθηκε το κανάλι για αυτή.
Σ.Κ.: Δεν μπορώ να ξέρω. Το κανάλι ναι, αλλά δεν είναι εσωτερική παραγωγή του καναλιού. Είχε αναλάβει μια άλλη εταιρία και έκανε την παραγωγή οπότε δεν ξέρω αν έχει πληρωθεί το κανάλι. Δεν ξέρω αν έχει πληρώσει το κανάλι την εταιρία παραγωγής.
Θ&α: Θα ήθελα να σας κάνω και μια ερώτηση για τα κανάλια. Υπέθεσα ότι θα μου λέγατε ότι πρέπει να υπάρχουν πολλά κανάλια στην τηλεόραση. Δεδομένου ότι αν υπάρχουν πολλά, δεν είναι σίγουρο ότι θα πληρώνουν και όλα, πάνω σε αυτό πώς είστε; Σχετικά με τον νέο νόμο;
Σ.Κ.: Δεν το έχω παρακολουθήσει, αλλά είμαι υπέρ της πολυφωνίας αλλά και της τάξης. Τί εννοώ. Φυσικά να είναι περισσότερα κανάλια, να είναι πολυφωνικό το όλο πράγμα, να υπάρχουν πολλές απόψεις...
Θ&α: Είναι πολυφωνικό; Παρόλο που υπάρχουν πολλά κανάλια; Ή ακούγεται μια φωνή μόνο; Άντε δύο;
Σ.Κ.: Μπορεί και να έχεις δίκιο, δεν ξέρω. Από την άλλη δεν είμαι εγώ αυτός που θα το κρίνω. Αν μπορούν να τηρούν τα οικονομικά τους σε μια τέτοια κατάσταση ώστε να μην την πληρώνουν πάλι οι πολίτες, ώστε να μην χρεώνουν το ελληνικό δημόσιο, γιατί να μην υπάρχουν; Και οκτώ, και δέκα και δεκαπέντε. Αλλά αυτό να μη γυρνάει πάλι... όπως και σε άλλα πράγματα. Όχι μόνο εδώ. Όπως πρέπει να μπει τάξη και στον δημόσιο τομέα, όπως πρέπει να μπει τάξη σε πολλά πράγματα, έτσι να μπει και στα κανάλια. Ναι, αν δεν μπορούν να είναι εντάξει στις υποχρεώσεις τους να μείνουν τέσσερα, να μείνουν δύο. Να μη μείνει κανένα. Καταλαβαίνεις πώς το λέω. Αν όμως μπορεί ο άλλος, γιατί να μείνουν τέσσερα; Από τη στιγμή που είναι εντάξει στις υποχρεώσεις τους, έτσι; Απέναντι στους εργαζόμενους, απέναντι στο ελληνικό δημόσιο, αλλά χωρίς να εξυπηρετεί συμφέροντα. Όχι ότι εσύ έχεις κανάλι και είσαι φίλος της κυβέρνησης και κάνει τα στραβά μάτια και μένα με χτυπάει. Όχι αυτής της κυβέρνησης, της όποιας κυβέρνησης.
Θ&α: Τα Όσκαρ τα είδατε;
Σ.Κ.: Είδα ότι το πήρε ο Λεονάρντο Ντι Κάπριο, και νομίζω ότι το άξιζε. Δεν είμαι τόσο αυτής της "γκλαμουριάς". Παρακολουθώ αμερικάνικο κινηματογράφο. Νομίζω πάντως ότι το άξιζε ο Λεονάρντο, εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Ο συνάδελφος Λεονάρντο (γελάει). Νομίζω ότι το παλικάρι έχει δώσει δείγματα και ειδικά μέσα στον χρόνο έχει κάνει πολύ μεγάλη βελτίωση κατ' εμέ, προσωπική μου άποψη είναι ότι έχει κάνει πάρα πολύ μεγάλη βελτίωση και είναι πολύ καλός ηθοποιός. Νομίζω ότι το άξιζε.
5/3/16
5/3/16