Η ζωή είναι ένα πανηγύρι. Και κρατάει πολύ λίγο,
όπως όλα τα πανηγύρια.
Για αυτό πρέπει να το χαιρόμαστε.
Θ&α :Η σειρά «οι
συμμαθητές» όπου παίζετε, είναι προσαρμογή του «Graduados».
Σ.Π.: Ναι, Αργεντίνικο είναι.
Θ&α: Επειδή αυτοί οι ρόλοι
είναι συνήθως ανάλογοι με τους ξένους, σας ενοχλεί που θα πρέπει να είστε
ντυμένος και να παίζετε περίπου σαν τον αντίστοιχο ξένο ηθοποιό; Δηλαδή
μπορείτε να αναπτύξετε ελεύθερα τον ρόλο σας; Έχετε κάποια ελευθερία;
Σ.Π.: Ναι, Όχι κάποια
ελευθερία, έχουμε απόλυτη ελευθερία. Γιατί έχει γίνει προσαρμογή στην ελληνική
πραγματικότητα. Άλλο τα ήθη και οι χαρακτήρες και οι τύποι και η ζωή που είναι
στην Αργεντινή, αλλιώς είναι αλλού που το «ανέβασαν»,- δεν ξέρω- γιατί έγινε
και σε άλλες χώρες, έχει πουληθεί και σε άλλη χώρα νομίζω, αλλά διαφέρουμε σαν
άνθρωποι. Κάθε λαός έχει τα δικά του χαρακτηριστικά. Κι ο δικός μου ρόλος
νομίζω ότι είναι εντελώς διαφορετικός. Δεν το’χω δει το Ισπανικό, συγγνώμη, το
Αργεντίνικο, αλλά είναι εντελώς διαφορετικό. Εκείνος που κάνει τον ρόλο μου
εκεί, μου έχουν πει ότι είναι ένας Ασιάτης.
Θ&α; Α, το έχουν αλλάξει
έτσι.
Σ.Π.: Ναι.
Θ&α: Δεν είναι γκέυ;
Σ.Π.: Δεν ξέρω αν είναι γκέυ ή
όχι, αλλά νομίζω ότι είναι ένας Γιαπωνέζος, Φιλιππινέζος, Ασιατικής καταγωγής
εκεί. Εδώ είναι, εντάξει, είναι διαφορετικά τα πράγματα. Εγώ έχω
απόλυτη ελευθερία και-ε, απόλυτη- εννοώ μέσα στα πλαίσια στα οποία είναι
γραμμένος ο ρόλος για την ελληνική πραγματικότητα, έτσι; Νομίζω ότι σωστά με
οδήγησε και ο σκηνοθέτης, ο Βασίλης Θωμόπουλος και ο Παναγιώτης Κούτρας που έκαναν
τη δουλειά, τη σκηνοθεσία. Όχι, έχουμε απόλυτη ελευθερία όλοι οι ηθοποιοί και
είναι προσαρμοσμένο στην ελληνική πραγματικότητα. Δεν μπορούσε να είναι όπως
είναι εκεί και να το παίξουν Έλληνες ηθοποιοί. Θα ‘ταν πολύ… θα ‘ταν λίγο… θα
κλώτσαγε στη χώρα μας νομίζω.
